„Naszą ojczyzną jest niebo, stamtąd też wyglądamy Zbawiciela,   Pana Jezus Chrystusa,  który przemieni nasze ciało poniżone i   uczyni je podobnym do swego ciała uwielbionego swoją mocą,   mogącą poddać wszystko pod Jego panowanie” (Flp 3, 20-21).

 Każdego roku w listopadzie przy wejściu do chóru zakonnego   ustawiamy tablicę pamiątkową z listą naszych zmarłych z rodzin   oraz zmarłych dobrodziejów oraz zapalamy świeczkę, by łączyć   się z tymi, którzy odwiedzają ich mogiły. Jest to dobra okazja, by   modlitwą odwdzięczyć się tym, którym tak wiele zawdzięczamy.   Otaczamy ich modlitwą, szczególnie ofiarując im Ofiarę   Chrystusa  na ołtarzu, by przyśpieszyć oczyszczenie ich dusz,   jakie  dokonuje się w czyśćcu. Bez oczyszczenia naszego brudu,   złego patrzenia i braku miłości niemożliwa jest bliskość z   Jezusem i radość w gronie dusz świętych.