„Naród kroczący w ciemnościach ujrzał światłość wielką; nad mieszkańcami kraju mroków światło zabłysło. Albowiem Dziecię nam się narodziło, Syn został nam dany, na Jego barkach spoczęła władza. Nazwano Go imieniem: Przedziwny Doradca, Bóg Mocny, Odwieczny Ojciec, Książę Pokoju.” Iz 9,1. 5

KOCHANI NASI SIOSTRY I BRACIA!

                Adorując Ubogie Dziecię położone w żłobie uwielbiamy Boga, który zesłał nam Swojego Syna Jednorodzonego, aby nas uwolnił od mroku grzechu i wprowadził do krainy światła, dobra i miłości. Uwielbiamy Boga, którego imieniem jest Miłość. Pragniemy pogrążyć się w tej Miłości, by znaleźć siły do wyjścia z mroku, niezgody, kłamstwa, nie przebaczenia, by wejść na drogę prawdy i życia, którą ukazał nam Jezus. Od nas zależy, czy za Nim pójdziemy. Pozwólmy Panu przeswietlić nasz mrok, by On mógł wydobyć światło, które w nas tak hojnie złożył.

            O Dziecię Jezus! O żywa Hostio! Pobłogosław nasze domy, klasztory, nasze rodziny i wspólnoty. Złączone w Adoracji Księcia Pokoju zapewniamy Was o naszej modlitwie.

20 listopada w Uroczystość Chrystusa Króla Nastia, Anna, Alena i Maria powiększyły naszą rodzinę szkaplerzną przyjmując szkaplerz karmelitański. Obrzędowi nałożenia przewodniczył o. Roman Nowak OCD. 

Do tego wydarzenia przygotowywały się poprzez nowennę pod okiem mamy i cioci. Dziewczyny zgłębiane treści o Matce Bożej uwieczniły na własnoręcznie zrobionych kartach papieru, z których powstał załączony na zdjęciu album.

Kochani Przyjaciele naszego klasztoru!

21 października minęło 20 lat od dnia, w którym Siostry Karmelitanki Bose przeprowadziły się z mieszkania w bloku na ul. Internacjonalnej do części domu na ul. Energetikow. Ten dzień uważamy za początek fundacji. Zapraszamy Was do obejrzenia galerii zdjęć z opisami przygotowanymi specjalnie z tej okazji (niestety z powodu ograniczeń programu opisy są tylko w języku rosyjskim). Przepraszamy, że nie wszystkie zdjęcia są dobrej jakości.

Składamy dziękczynienie Bogu za każdego, kto uczestniczył w zakładaniu tej fundacji. Dziękujemy naszym kandydatkom, aspirantkom, postulantkom i siostrom, które żyły i modliły się z nami. Pamiętamy i modlimy się za każdą z nich.

Dziękujemy naszym dobroczyńcom za ich hojne dary dzięki, którym niczego nam nie brakuje, a przede wszystkim możliwe było wybudowanie klasztoru, garażu i urządzenie ogrodu. Pomagali nam i pomagają ludzie dobrej woli, którzy często sobie odmawiają pewnych dóbr, by nas wesprzeć. Także ogromną pomoc w chwilach większych wydatków niosły nam zagraniczne organizacje. Wszystkim tym osobom jesteśmy ogromnie wdzięczne i zapewniamy o naszej codziennej modlitwie.